Μερικές ώρες πριν την Ανάσταση, για να περάσει ευχάριστα η ώρα, ετοίμασα ένα εποχικό θέμα, εμπνευσμένο από τις σημερινές αποδράσεις…
Αν δεν έχετε φάει άγρια σπαράγγια την άνοιξη, δεν ξέρετε τι χάνετε! Φέτος, (επιτέλους!) πήγαμε ξανά με τον πατέρα μου μου για συγκομιδή σπαραγγιών. Τι ευτυχία! Και σκέφτομαι… ευκαιρία είναι να σας μιλήσω γι’ αυτά τα τρυφερά βλαστάρια.
Φύονται σε αγκαθωτούς θάμνους, κοντά σε ρεματιές ή σε καλά ενυδατωμένα εδάφη, και βλασταίνουν κυρίως τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, ανάλογα το υψόμετρο. Οι «σπαραγγοκυνηγοί» εκδράμουν από νωρίς, για να έχουν καλή απόδοση…
Η γεύση τους τείνει προς το πικρό και πικάντικο, αλλά διατηρούν μια γλυκύτητα, όπως αρκετά χόρτα. Το μόνο που μπορώ να τους προσάψω είναι ότι περίπου στα μισά άτομα που τα καταναλώνουν, τα ούρα γίνονται χαρακτηριστικά δύσοσμα!! Αυτό οφείλεται στο μεταβολισμό ενώσεων που περιέχουν θείο (κυρίως του ασπαραγουσικού οξέος).
Θεωρούνται πολύ γκουρμεδιά και συχνά συνοδεύουν «ψαγμένα» πιάτα κρεάτων. Όμως δεν χρειάζεται να έχουν «δεύτερο ρόλο»… Τρώγονται –λιτά και απέριττα- ως βραστή σαλάτα με λεμόνι ή ξύδι, αλευρωμένα και ελαφρώς τηγανισμένα ή σε ομελέτα. Μετά από καλό πλύσιμο, μπορούν να καταναλωθούν και ωμά, φυσικά!!
Περιέχουν –όπως όλα τα λαχανικά- σημαντικό ποσοστό υγρασίας (86%) και αποδίδουν ~37 kcal στα 100 γραμμάρια (το οποίο είναι κάτι λιγότερο από ένα φλιτζάνι ζεματισμένα σπαράγγια). Αν και η διαδικασία μαγειρέματος μειώνει την περιεκτικότητά τους σε ορισμένα μικροθρεπτικά συστατικά, παραμένουν καλή πηγή φυλλικού οξέος (85% ΠΑΠ *βλ. τέλος του άρθρου) και βιταμίνης C (23% ΠΑΠ). Επιπλέον έχουν αφθονία ανόργανων στοιχείων όπως κάλιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σίδηρο.
Τα βιοδραστικά συστατικά που περιέχουν τα σπαράγγια (δηλαδή ουσίες ευεργετικές για την υγεία, που δεν ανήκουν στα θρεπτικά συστατικά) τους δίνουν εξαιρετικές ιδιότητες, με πολλαπλούς προστατευτικούς μηχανισμούς.
Αναφέρομαι κυρίως στις φαινολικές ενώσεις που περιέχουν (φλαβονοειδή, τανίνες κ.ά.), για τις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι έχουν σημαντική κυτταροτοξική, αντι-πολλαπλασιαστική και προ-αποπτωτική δράση κατά ορισμένων καρκινικών σειρών.
Επιπλέον φαίνεται ότι έχουν αντιμικροβιακή δράση ενάντια σε αρκετά βακτήρια (ενδεικτικά: Salmonella typhimurium, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumonia, Listeria monocytogenes, Esclerichia coli).
Στη λαϊκή ιατρική αφέψημα της ρίζας της σπαραγγιάς χρησιμοποιύνταν ως διουρητικό (το οποίο πράγματι επιβεβαιώνεται και επιστημονικά, λόγω των σαπονίνων που περιέχουν).
Ποιος να το λέγε ότι η μεσογειακή αυλή μας κρύβει έναν τέτοιο θησαυρό!
* ΠΑΠ = Πρόσληψη Αναφοράς Πληθυσμού
